Ik ben een vrouw van in de 30 en ik kijk niet naar het nieuws. Nu kan ik niet meer terug, ik heb het gezegd.
Ben ik daar trots op? Nee. Je kunt een potje Triviant met een hoog nieuwsgehalte waarschijnlijk met gemak van me winnen (best jammer want ik hou wel van dat soort spellen). Maar werkt voor mij het alternatief, geen nieuws kijken, beter? JA.
Noem me een softie, maar als ik het nieuws kijk word ik verdrietig, angstig of boos. Door het onrecht wat er te zien is en het niet kunnen begrijpen wat we onze mede-aardbewoners aandoen. Of ik raak geïrriteerd hoe sturend de media is in de informatie voorziening.
Ik weet niet wat jouw reden is om naar het nieuws te kijken, maar ik dacht dat het nieuws er is om ons op de hoogte te houden van de huidige werkelijkheid, inclusief beeld en geluid. Wat we echter volgens mij steeds meer zien, naast die realiteit, zijn items gekozen op de redactie van de betreffende zender of krant, met dat wat een hoog amusementswaarde heeft, dat wat SCOORT, SCHOKT en VERWARD.
Ik woon niet alleen in huis en ’s ochtends ging voor een jaar terug om half 8 het nieuws wel eens aan, wat ik goed begrijp overigens, op de hoogte blijven van dat wat gaande is in de wereld. Ik keek dan met een schuin oog wel eens mee. Ik heb op een bepaalde ochtend eens geteld; van de 7 nieuws items waren er 6,5 negatief; oorlog, moord, criminaliteit en fraude (de 0,5 zat in het weer ;-)).
De gedachten waar ik mee bleef zitten: “Wat is het toch verschrikkelijk in de wereld”, “Wat zijn mensen wrede wezens” etc.
Zo wil ik mijn dag toch niet beginnen?
Jij?
Ik vergroot het natuurlijk wat uit (dat hoort bij het nieuws en wat je schrijft tegenwoordig ;-)), maar in zo’n toestand verlaat menig mens het huis elke ochtend of met dat gevoel gaan we naar bed.
Dat wat aandacht krijgt groeit! We marsen en strijden tegen terrorisme, tegen angst en tegen vluchtelingen.
Zou het niet beter zijn een mars voor Liefde, voor Vrede en Verbinding te houden? Wanneer krijgen we meer mensen aan de roer die niet uit zijn op macht, trots of gezichtsbehoud, maar die met liefde voor mensen iets moois willen maken van een land. Die zijn er zeker, maar krijgen bijna geen kans.
Wat ondergesneeuwd wordt bij het nieuws zijn de 100-en mensen die op gered zijn bij een aanslag omdat ze geholpen zijn door hun medemens, de vluchtelingen die een tijd geleden rozen uitdeelden op het plein in Enschede als dank dat “wij” ze hier een plek geven. Dat er in veel landen vrede is en je veilig kunt leven, dat onze smartphones ook families weer dichter bij elkaar brengen in plaats van alleen maar verder verwijderen.
Oh oh…. voor ik het weet doe ik er aan mee… en gaat dit bericht alleen maar over hoe slecht het nieuws wel niet is. Trap ik nu zo makkelijk in diezelfde valkuil? Want natuurlijk is het nieuws niet alleen slecht. Door het nieuws zijn we verbonden met delen van de rest van de wereld, weten we wat er gebeurd met o.a. de mensen die het niet zo goed hebben. Door het nieuws komen ook de mooiste acties op gang, geweldige sportprestaties, hulpacties en inzamelingen.
Als we een fijnere samenleving willen (ik ga er even vanuit dat velen dat willen) laten we daar dan zelf een mooi voorbeeld in zijn. Alle bewegingen beginnen ooit bij 1 persoon, 1 gedachte, 1 idee of gevoel. Er is maar één iemand nodig om een (wereldwijde) beweging in gang te zetten!
Zolang we (in mijn opinie) een eenzijdig negatief beeld zien van wat er werkelijk gebeurd, blijft het nieuws bij mij uit. Zodra dat verandert zet ik het graag weer aan!
En in de tussentijd scroll ik af en toe op mijn smartphone langs een nieuws-app, om stiekem toch een beetje bij te blijven, want ook ik ben soms wat verslavingsgevoelig als het over digitale prikkels gaat, maar daarnaast zoek ik liever naar iets waar ik een positief gevoel van krijg.